Edward Frankiewicz, ur. 22 III 1958 w Lęborku. Ukończył ZSZ tamże (1976), elektryk.

1976–1994 pracownik Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni (obec. Stocznia Gdynia SA).

W VIII 1980 uczestnik strajku w SKP, od IX 1980 w „S”, członek Komisji Wydziałowej K-1. 14–15 XII 1981 uczestnik strajku w SKP. W I 1986 współzałożyciel (we współpr. z Romanem Zwiercanem) gdańskiej Solidarności Walczącej, do 1989 szef Grupy Zakładowej w SKP, współorganizator akcji odcinania zasilania prądu oraz wrzucania świec dymnych do wentylatorów podczas narad działaczy PZPR w zakładzie, umieszczania ulotek w wentylatorach wyciągowych, które, zmieniając fazę silnika, wdmuchiwały ulotki na hale zakładu, malowania napisów na suwnicach (np. „Solidarność”, „Precz z komuną”), wieszania kukły gen. Wojciecha Jaruzelskiego. W III 1986 współzałożyciel podziemnego pisma „Solidarność Walcząca” Grupy Zakładowej SW w SKP, redaktor, autor, drukarz i kolporter na terenie SKP, Trójmiasta, Wrocławia, Poznania, Łodzi, drukarz podziemnego pisma TKZ „Kadłub” oraz „Solidarności Walczącej – Oddział Trójmiasto”, ulotek SWT; od 1988 drukarnia w jego mieszkaniu. W VIII 1988 w czasie strajków w Gdańsku skierowany przez dyrekcję zakładu na przymusowy urlop z zagrożeniem natychmiastowego zwolnienia z pracy w razie pojawienia się w SKP, 1988-1989 wiceprzew. Tymczasowej KZ w SKP.

W 1989 przeciwnik obrad Okrągłego Stołu, wzywał do bojkotu wyborów parlamentarnych. Od 1994 własna działalność gospodarcza.